کارگاه علمی شیوه نامه استناد دهی با ارائه حجت الاسلام والمسلمین محمد رضا پی سپار مدیر گروه زبان و زبانشناسی یکشنبه ۲۳ آبان در پژوهشگاه مطالعات تقریبی برگزار شد.
طی این جلسه که با حضور مدیران گروه های علمی و محققین پژوهشگاه مطالعات تقریبی برگزار شد حجت الاسلام والمسلمین پی سپار ضمن تبیین شیوه های شیکاگو، ای پی ای (APA) و ام ال ای (MLA) و کاربرد آنها در رشته های مختلف علوم انسانی به بررسی دو نظام “پا نوشت یا پی نوشت” و “نویسنده- تاریخ” پرداخت.
دانش آموخته دانشگاه نیوکاسل با اشاره به نظام “پا نوشت یا پی نوشت” اظهار داشت : نظام “پانوشت یا پی نوشت” مخصوص پژوهش هایی است که عمده تاکید در آنها بر ارائه سند است .
مدیر گروه زبان و زبان شناسی ضمن تبیین ۴ عامل اصلی در نظام “نویسنده – تاریخ” افزود: در نظام “نویسنده – تاریخ” نویسنده بر چهار عامل تاکید میکند: اول سند را ارائه می کند. دوم متاخر بودن سند را اعلام میکند زیرا در بسیاری موارد (غیر از موارد استثنایی) متاخر بودن تحلیل ها و تفسیر ها را یک ارزش می داند . سوم قدرت علمی نویسنده ای را که به او ارجاع می دهد اظهار می کند. و چهارم خود را در معرض نقد و اصلاح قرار می دهد زیرا به خواننده اجازه می دهد که با دیدن منابع این نوشته علمی، تفسیر و تحلیل خود را ارائه داده که ممکن است بهتر از نویسنده باشد و بنا براین بتواند نویسنده را نقد و اصلاح نماید.
حجت الاسلام والمسلمین پی سپار در پایان تاکید کرد : شیوه استناد دهی شیکاگو با نظام “نویسنده- تاریخ” مناسب ترین شیوه برای پژوهشگاه مطالعات تقریبی است زیرا که در بیشتر رشته های علوم انسانی از جمله علوم دینی، اجتماعی، تاریخ و هنر رایج است.
مطالب مرتبط :
روش های تحقیق در حوزه علوم اسلامی
برگزاری اولین کارگاه علمی روش شناسی پژوهش در پروژه جریانات تکفیری افراطی
برگزاری سومین جلسه کارگاه علمی روش های تحقیق در علوم اسلامی
