_______________________________

این کتاب که پنجمین اثر از مجموعۀ «طلایه داران تقریب» است، به زندگینامه، فعالیت های وحدت گرایانه و تفکرات و آثار اما م موسی صدر اختصاص دارد .
وی که فرزند آیت الله سید صدرالدین صدر است در ۱۳۰۷ ش در قم چشم به جهان گشود. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی، در ۱۳۲۰ ش وارد حوزة علمیۀ قم شد و در محضر پدر، و آیات عظام سید محمدباقر سلطانی طباطبایی، عبدالجواد جبل عاملی، محقق داماد، علامه طباطبایی و دیگران به کسب علوم حوزوی پرداخت و به درجۀ اجتهاد رسید. وی همچنین موفق به اخذ درجۀ کارشناسی از رشتۀ حقوق اقتصادی در دانشگاه تهران شد. امام صدر در ۱۳۳۲ ش به نجف اشرف رفت و به مدت چهار سال در محضر اساتیدی چون سید محسن حکیم، سید عبدالهادی شیرازی و دیگران به تحصیل مشغول شد. در ۱۳۳۷ ش به قم بازگشت و به همراه دوستان خود مجلۀ مکتب اسلام را پایه گذاری کرد اما طولی نکشید که در پی درخواست علمای لبنان به این کشور رفت و با فعالیت های مختلف دینی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و حزبی توانست شرایط نابسامان و اختلافات قومی و مذهبی و دینی را کاهش دهد؛ هر چند دشمنان از شرایط قومی و دینی لبنان برای رسیدن به مطامع خود، بهره می بردند. امام موسی صدر بعد از تشکیل «مجلس اعلای شیعیان لبنان» در روز تصدی ریاست این مجلس، طی سخنانی به دو مسئلۀ مهم در خط مشی این مجلس تأکید کرد: اقدام اساسی برای عدم تفرقه میان مسلمانان و تلاش فراوان برای رسیدن به وحدت کامل، همکاری و تعامل با تمام طوایف مذهبی لبنان و کوشش برای حفظ وحدت در کشور.
امام صدر علاوه بر آرمان خود در وحدت مذاهب در لبنان، همواره وحدت امت اسلامی را یکی از آرزوهای خود می دانست و برای آن تلاشهای فراوانی می کرد. وی وقتی که وارد لبنان شد، در همان فرصت اول روابط دوستانه ای با علمای اهل سنت برقرار نمود و از جمله با محی الدین حسن (مفتی اهل سنت) ارتباط دوستانه و مداومی ایجاد کرد.
وی همچنین در نامه ای خطاب به مفتی وقت لبنان، شیخ حسن خالد، خواستار اقدام عملی برای وحدت بین مذاهب اسلامی شد. وی در این نامه طرحی مبنی بر یکی کردن فقه، ایجاد هدف های شرعی، اجتماعی و هدف های میهنی برای اتحاد مسلمانان و نزدیک کردن آنان به یکدیگر ارائه داد.
امام موسی صدر در ۱۹۷۰ م در کنفرانس سالانه «مجمع پژوهش های اسلامی» الأزهر در قاهره ضمن تأکید بر این مسائل، طرح مدونی را در این خصوص ارائه کرد که مورد استقبال حاضران و زمینه ساز عضویت دائم وی در این مجمع شد.
آثاری از امام موسی صدر به یادگار مانده که اقتصاد در مکتب اسلام، اسلام و شکل اختلاف طبقاتی، اسلام و فرهنگ قرن بیستم، المعاملات الجدیده فی ضوء الفقه الاسلامی، السلام و المرأة و الاسلام و التربیة المدنیة، ازاین شمارند.