_______________________________

مفسران از زمره متفکران بزرگ اسلامی هستند که همواره در اندیشه شناخت معارف اصیل قرآنی بوده اند. یکی از این اندیشه وران نامور، مرحوم شیخ محمد جواد بلاغی (م۱۳۵۲ق) است که در حوزه های مختلف علوم و معارف اسلامی تألیفات متعددی به زبان عربی دارد. یکی از تألیفات ارزنده وی، تفسیر معروف: «آلاء الرحمن في تفسير القرآن» است که دارای مقدمه جامع و ارزشمندی است.

این مقدمه دارای چهار فصل و یک خاتمه است. فصل اول دربارۀ اعجاز قرآن، فصل دوم دربارۀ تاریخ جمع قرآن و عدم تحریف آن، فصل سوم دربارۀ قرائات و احکام آن، و در فصل چهارم مباحث علم تفسیر و آداب آن را پیش کشیده است. در خاتمه کتاب نیز نویسنده متذکر شده که هنگام نوشتن تفسیر، چه منابعی را در اختیار داشته است. اکنون این مقدمه پس از تحقیقات و استخراج منابع، توسط مرکز تحقیقات مجمع تقریب مذاهب اسلامی به صورت کتاب مستقلی با نام «الوجیز فی معرفة الکتاب العزیز» به چاپ رسیده و قبلاً نیز به عنوان مقدم تفسیر مجمع البيان طبرسی نیز به چاپ رسیده بوده است.

تصحیح و تحقیق این مقدمه توسط حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمدمهدی نجف زیر نظر آیت الله سید محمد باقر حکیم(ره) انجام شده است.